Belangrijke rol
Ronald Koeman had zijn vleugelspelers; Van der Meyde en Sikora thuis gelaten maar speelde op links toch met een buitenspeler: Wamberto. Op rechts speelde Pienaar een belangrijke rol. Bij balbezit van Ajax moest hij de ruimte achter Rzasa opzoeken terwijl bij balverlies hij het middenveld moest versterken en de Pool gewoon links moest laten liggen, wetend dat zijn opbouwende kwaliteiten niet bijster hoog zijn! De Ajax-tactiek slaagde; de Amsterdammers heersten op het middenveld, kwamen achterin nauwelijks in de problemen en creëerden aanvallend enkele goede kansen. Zlatan en Litmanen miste aanvankelijk maar Wamberto vond een gaatje en plaatste de bal toch achter Zoetebier: 0-1

Nog stiller
De Kuip werd nog stiller, al was dat haast onmogelijk. Nauwelijks bekomen van de klap doemde Litmanen alweer op voor Zoetebier, maar deze had geluk dat de Fin toch niet helemaal 100% speelde. Op slag van rust was het wel raak; Zlatan vond Pienaar die goed terug legde op Litmanen. Ditmaal prikte de verloren zoon wel raak: 0-2

Pienaar had nog vóór het rustsignaal Feyenoord de genadeklap kunnen en moeten bezorgen maar hij mikte, uit een vergelijkbare positie als Litmanen daarvoor, naast.

Janboel
Na rust bracht Van Marwijk de buitenspelers Van Persie en Kalou maar Ajax bleef grip op het spel houden vooral door de rust die Galasek, Litmanen en Witschge uitstraalden op het middenveld bij Ajax. Er leek dan ook geen vuiltje aan de lucht maar Ajax had gerekend zonder Roelof Luinge. De fluitenist maakte, volledig geflankeerd door zijn 'hulpmatrozen' er zoals van ouds een Janboel van. Typerend was een buitenspel geval van Zlatan. In eerste instantie vlagde de grensrechter om vervolgens te zien dat Trabelsi niet buitenspel was waarop hij de vlag resoluut terug trok en al sprintend probeerde de Tunesiër bij te halen om de volgende actie niet te missen. De volgende actie kwam er; een aanslag van Van Persie op Trabelsi. De grens stak zijn vlag ophoog, maar hield hem twijfelachtig wat schuin, zodat het het midden had tussen een buitenspelsignaal en de signalering van de overtreding. Luinge reageerde uitermate laf door alsnog de voorkeur te geven aan de in eerste instantie verworpen buitenspelval en vergat prompt ook nog maar even de actie van Van Persie onbestraft te laten. Donkergeel, zelfs rood had het overigens in de eerste helft al moeten zijn bij een verschrikkelijke overtreding van Bosveld vol op de knie van Wamberto. Diens knie brak zowat maar Luinge deed of zijn neus bloedde. Geel gaf hij wel voor pietlulligheden zoals het wegschieten van de bal door Boukhari. 

Het lijkt er toch verdacht veel op dat scheidsrechter tegen het einde van een wedstrijd nog even tot de conclusie komen dat ze kaarten op zak hebben. In die laatste fase van de wedstrijd worden die dan ook te pas en vooral te onpas uitgedeeld alsof het snoepjes zijn, terwijl de zwaarste overtredingen in de eerste fase van een duel wel heel vaak zonder gevolgen blijven.

Toch werd het duel nog spannend toen Van Hooijdonk een voorzet van Kalou simpel in kon tikken: 1-2. Even leek het of Feyenoord nog onverdiend op gelijke hoogte zou komen maar een vrije trap van Van Persie spatte op de kruising boven Stekelenburg. Het zou zeer onverdiend geweest zijn want Ajax was heer en meester; op het veld en vocaal op de tribune! 

Wie waren het ook alweer die altijd weg renden?!
Rennen op je eigen vak is helemaal het toppunt!